Meliskerke is vergelijkbaar met de dorpjes in Zuid-Soedan.
Corina de Waal woont in verre landen. Ze leefde in Azië en Madagaskar. Momenteel woont ze in Juba. Voor hulporganisatie MAF vliegt ze naar onbereikbare gebieden. Of ze nog weleens aan 'Melis' denkt? ,,Het dorpsleven van Meliskerke is vergelijkbaar met dat van dorpjes in Zuid-Soedan."
Tekst LIESBETH LABEUR PZC 11-02
Waar stond je wieg?
,,In 1972 ben ik in Meliskerke geboren, 'onder de toren', dochter van slager Wisse. Ik groeide op in een christelijk gezin met negen kinderen van wie één jong is gestorven. Na de lagere school en de Smytegelt-mavo in Middelburg ben ik voor verpleegkundige gaan leren, eerst mbo en daarna hbo. Ik ontmoette steeds vaker mensen buiten Meliskerke. Mensen die anders waren opgevoed. Of niet-kerkelijken. Dat vond ik wel interessant. Ik leerde toen dat het leven waarmee ik ben grootgebracht niet zo vanzelfsprekend is." ,,Het zijn keuzes die je maakt of opvolgt en van daaruit ga je verder. Op de mavo ontmoette ik Bastiaan, ik ben nog steeds bij hem en gelukkig getrouwd. We kennen elkaar al 32 jaar."
CORINA DE WAAL DOET BOODSCHAPPEN OP EEN LOKALE MARKT IN ZUID-SOEDAN. FOTO THOMAS TITUS
Wanneer ben je in al die verre landen gaan wonen?
,,In 2002 vertrokken we met twee zoontjes naar Bangladesh. Daar woonden en werkten we in de hoofdstad Dhaka. Ik gaf voorlichting, trainingen aan babysitters van daycare centers in de sloppenwijken van Dhaka. In Bangladesh is onze derde zoon geboren. Het zijn ondertussen grote stoere mannen."
Wat is de MAF?
,,We zijn uitgezonden via de Mission Aviation Fellowship, een organisatie die mensen uitzendt naar ontwikkelingslanden en vliegt met kleine vliegtuigen naar moeilijk bereikbare gebieden met dokters, pastors, medicijnen, voedsel en nog vele andere dingen die nodig kunnen zijn in die gebieden. Vaak is er weinig tot geen infrastructuur of er is oorlog."
,,In 2009 begon ons avontuur in Antananarivo, Madagaskar. In de dorpen waar de MAF het medisch team invloog, ging ik met m'n team naar de dorpsbewoners. Het begon altijd met kennismaken en vragen waar ze tegenaan liepen en wat ze wilden veranderen. Een van de grootste problemen was dat kinderen constant diarree hadden en sommigen daaraan stierven. De meeste trainingen die we gaven gingen over schoon drinkwater en hygiëne. Samen met de inwoners hebben we bio-sand filters gemaakt, waardoor het (vieze) rivierwater gefilterd werd en veilig gedronken kon worden."
Kom je, als je zo ver weg leeft, nog weleens in Zeeland?
,,Elk verlof. Zeeland heeft een speciaal plekje in mijn hart, vooral Walcheren. Wanneer we vanuit Schiphol over de snelweg A58 rijden naar Walcheren, zo halverwege kan ik de zeelucht ruiken. Dat geeft fijne herinneringen aan vrijheid, zeeën zijn oneindig. En het voelt vertrouwd. Zeeuwse zeelucht is koel en zout. De zee is donkerder groen en meestal kouder, dat heeft iets robuust. Waar ik ook ben, wanneer ik zeelucht ruik en de oceaan weer zie, weet ik dat het water overal naar toe kan gaan en komen, ook naar het andere werelddeel waar ik vandaan kom. "
En nu woon je in?
,,In 2012 zijn we verhuisd naar Juba, Zuid-Soedan. Dat is sinds 2011 onafhankelijk van Soedan. Daar is lang voor gevochten en heeft veel mensenlevens gekost. Onafhankelijkheid geeft vrijheid maar de vele stammen waaruit Zuid-Soedan bestaat, zijn het nog niet overal over eens. In 2013 brak er een burgeroorlog uit en in 2016 een nog heftiger. Tot vandaag zie je de naweeën daarvan."
Hebben jullie die oorlogen ook meegemaakt?
,,Ja, beide uitbraken van burgeroorlogen hebben we meegemaakt, tweemaal zijn we geëvacueerd. Er zouden verkiezingen komen, maar die hebben nog steeds niet plaatsgevonden. De langetermijn support van rijkere landen is gelimiteerd. In 2012 waren er veel organisaties bezig met langetermijnprojecten gericht op onderwijs en training. Na de burgeroorlogen zijn organisaties bijna alleen gericht op noodhulp zoals vluchtelingenkampen. Waardoor ontwikkeling van mensen en infrastructuur helaas langzaam vooruitgaan. Sinds een jaar is er in Juba een elektriciteitsnet en het aantal geasfalteerde wegen in de hoofdstad neemt toe, aangelegd door mensen uit China. Daar betaalt de overheid weer voor met een aantal olievaten. Er zijn nog steeds gevechten tussen stammen. Door de burgeroorlogen is het vertrouwen weg en de hoop vervlogen."
,,Momenteel ben ik projectleider van Peace and Reconciliation Safari's in Zuid-Soedan. Mijn werk is vooral gericht op een bijdrage aan vrede en verzoening. Je hebt daar trouwens wel zestig verschillende dialecten, dus er gaat ook altijd een tolk mee. Maar de basis van de workshops is de Bijbel. De verhalen uit dat boek zijn heel herkenbaar voor families en dorpen in Zuid-Soedan, daar werken we mee."
Waarom herkenbaar?
,,Mannen hebben vaak meerdere vrouwen. Neem het verhaal van Jakob en zijn vrouwen Rachel en Lea met hun kinderen en die voorkeuren en lievelingetjes hadden zoals Jozef en Benjamin. Dat herkennen velen uit hun eigen jeugd met halfbroertjes en -zusjes. Of het verhaal van Job die zijn kinderen en al zijn bezittingen verloor. Ook dat herkennen veel Zuid-Soedanezen uit hun eigen leven, met de vele vragen en opmerkingen over Gods aanwezigheid (of rol) hierin."
,,Het dorpsleven van Meliskerke is vergelijkbaar met vele kleine gemeenschappen over de hele wereld, ook met dorpjes in Zuid-Soedan. Hecht, gesloten, men gaat naar dezelfde kerk en weet veel van elkaar. Maar er is ook verbondenheid binnen deze gemeenschappen en zorg voor elkaar."